Wednesday, December 5, 2012

ဧတဒဂ္ဘဲြ႕ရ ရဟႏၲာမေထရ္ႀကီးမ်ား (၄၁)


                   ဧတဒဂ္ဘဲြ႕ရ ရဟႏၲာမေထရ္ႀကီးမ်ား (၄၁)

၁။ အသွ်င္ေကာ႑ည                       ၀ါရင့္ျခင္း = ရတၱညဴအရာ
၂။ အသွ်င္သာရိပုၾတာ                       ဥာဏ္ပညာႀကီးျခင္း။
၃။ အသွ်င္မဟာေမာဂၢလႅာန္                တန္ခိုးဣဒိၶပါဒ္ႀကီးျခင္း။
၄။ အသွ်င္မဟာကႆပ                    ဓုတင္ေဆာင္ျခင္း
၅။ အသွ်င္အႏုရုဒၶါ                            ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ရျခင္း။
၆။ အသွ်င္ဘဒၵိယ                             အမ်ဳိးျမတ္ျခင္း။
၇။ အသွ်င္လကု႑ကဘဒၵိယ               အသံသာယာျခင္း။
၈။ အသွ်င္ပိေ႑ာလဘာရဒြါဇ              ရဲတင္းေသာ စကားကုိ ဆုိျခင္း။
၉။ အသွ်င္ပုဏၰ                                ဓမၼကထိကအရာ တရားေဟာၾကားျခင္း။
၁၀။ အသွ်င္ကစၥာန                           အက်ဥ္းကို အက်ယ္ေဟာျခင္း။
၁၁။ အသွ်င္စူဠပႏၴက                        မေနာမယအဘိညာဥ္ ဖန္ဆင္ျခင္း။
၁၂။ အသွ်င္မဟာပႏၴက                     အရူပစ်ာန္မွစ၍ ရဟႏၲာျဖစ္ျခင္း။
၁၃။ အသွ်င္သုဘူတိ                          အျပစ္မရိွေသာ ေနျခင္းႏွင့္ အလွဴခံထိုက္ျခင္း။
၁၄။ အသွ်င္ခဒိရ၀နိယေရ၀တ             ေတာရေဆာက္တည္ျခင္း။
၁၅။ အသွ်င္ကခၤါေရ၀တ                    စ်ာန္၀င္စားျခင္း။
၁၆။ အသွ်င္ေသာဏေကာဠိ၀ိသ         လံု႔လ၀ီရိယႀကီးျခင္း။
၁၇။ အသွ်င္ေသာဏကုဋိကဏၰ           အေဟာအေျပာေကာင္းျခင္း။
၁၈။ အသွ်င္သီ၀လိ                         လာဘ္ေပါမ်ားျခင္း။
၁၉။ အသွ်င္သကၠလိ                       သဒၶါတရားလြန္ကဲျခင္း
၂၀။ အသွ်င္ရာဟုလာ                      သိကၡာသံုးပါး က်င့္ေဆာင္ျခင္း။
၂၁။ အသွ်င္ရ႒ပါလ                         သဒၶါတရားႏွင့္ ရဟန္းျပဳျခင္း။
၂၂။ အသွ်င္ေကာ႑ဓာန                  စာေရးတံမဲ ပထမရျခင္း။
၂၃။ အသွ်င္၀ဂႋသ                            ဖဲြ႔ဆိုသီကုံးမႈ၌ ဥာဏ္ပဋိဘာန္ရိွျခင္း။
၂၄။ အသွ်င္ဥပေသန                         ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာျဖစ္ျခင္း။
၂၅။ အသွ်င္ဒဗၺ                                သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ ေနရာခ်ထားျခင္း။
၂၆။ အသွ်င္ပိလိႏၵ၀စၧ                        နတ္တို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္း
၂၇။ အသွ်င္ဒါရုစီရိယ                       လ်င္ျမန္စြား ထိုးထြင္းသိျခင္း။
၂၈။ အသွ်င္ကုမာရကႆပ               ဆန္းၾကယ္စြာ တရားေဟာျခင္း။
၂၉။ အသွ်င္မဟာေကာ႒ိက                ပဋိသမိၻဒါ ေလးပါး ရျခင္း။
၃၀။ အသွ်င္အာနႏၵာ                      အၾကားအျမင္မ်ားျခင္း၊ သတိေကာင္းျခင္း၊ ဥာဏ္ေကာင္းျခင္း။
                                                လံု႔လႀကီးျခင္း၊ အလုပ္အေကၽြး အျပဳအစု ဤငါးခ်က္။
၃၁။ အသွ်င္ဥ႐ုေ၀လကႆပ           အျခံအရံမ်ားျခင္း။
၃၂။ အသွ်င္ကာဠဳဒါယီ                    ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္တို႔ကို ၾကည္ညိဳေစျခင္း။
၃၃။ အသွ်င္ဗာကုလ                     က်န္းမာေရးႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း။
၃၄။ အသွ်င္ေသာဘိတ                   ပုေဗၺနိ၀ါသအဘိညာဥ္။
၃၅။ အသွ်င္ ဥပါလိ                        ၀ိနည္းေဆာင္ျခင္း။
၃၆။ အသွ်င္နႏၵက                          ဘိကၡဳနိတို႔အား ဆံုးမျခင္း။
၃၇။ အသွ်င္နႏၵ                             ဣေၿႏၵေစာင့္ျခင္း။
၃၈။ အသွ်င္မဟာကပိၸန                  ရဟန္္းမ်ားအား ဆံုးမျခင္း။
၃၉။ အသွ်င္သာဂတ                    ေတေဇာဓာတ္သမာပတ္၌ ၀င္စားျခင္း။
၄၀။ အသွ်င္ရာဓ                         ေဒသကဘုရားရွင္အား ေဒသနာဥာဏ္ အဆင့္ဆင့္ ပြင့္ေစျခင္း။
၄၁။ အသွ်င္ေမာဃရာဇ              ေခါင္းပါးေသာ သကၤန္းကို ေဆာင္ျခင္း။

ဧတဒဂ္ဘဲြ႕ရ ရဟႏၲာေထရီမ်ား (၁၃)ပါး


                                  ဧတဒဂ္ဘဲြ႕ရ ရဟႏၲာေထရီမ်ား (၁၃)ပါး

၁။ အသွ်င္မ မဟာပဇာပတိေဂါတမီ              ၀ါရင့္ျခင္း ရတၱညဴအရာ။
၂။ အသွ်င္မ ေခမာ                                 ဥာဏ္ပညာႀကီးျခင္း။
၃။ အသွ်င္မ ဥပၸလ၀ဏၰာ                          တန္းခိုးဣဒိၶပါဒ္ ႀကီးျခင္း။
၄။ အသွ်င္မ ပဋာစာရီ                              ၀ိနည္းေဆာင္ျခင္း။
၅။ အသွ်င္မ ဓမၼဒိႏၷာ                               ဓမၼကထိကအရာ။
၆။ အသွ်င္မ နႏၵာ                                   စ်ာန္၀င္စားျခင္း။
၇။ အသွ်င္မ ေသာဏာ                             လံု႔လ၀ီရိယႀကီးျခင္း။
၈။ အသွ်င္မ သကုလာ                              ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ရျခင္း။
၉။ အသွ်င္မ ဘဒၵါကု႑လေကသာ               လွ်င္ျမန္္စြာ ထုိးထြင္းသိျခင္း။
၁၀။ အသွ်င္မ ဘဒၵါကာပိလာနီ                    ပုေဗၺနိ၀ါသအဘိဥာဥ္။
၁၁။ အသွ်င္မ ဘဒၵါကစၥာနာ                      အားႀကီးေသာ အဘိညာဥ္။
၁၂။ အသွ်င္မ ကိသာေဂါတမီ                   ေခါင္းပါးေသာသကၤန္းကို ေဆာင္ျခင္း။
၁၃။ အသွ်င္မ သဂၤါလကမာတာ                  သဒၶါတရား လြန္ကဲျခင္း။

လက္်ာရံ ရဟႏၲာမေထရ္ (၄၀) လက္၀ဲရံ ရဟႏၲာ မေထရ္ (၄၀)

                                 လက္်ာရံ ရဟႏၲာမေထရ္ (၄၀)

၁။ အသွ်င္သာရိပုၾတာ (အဂၢသာ၀က)                  ၂။ အသွ်င္အညာသိေကာ႑ည
၃။ အသွ်င္၀ပၸ                                       ၄။ အသွ်င္ဘဒၵိယ
၅။ အသွ်င္မဟာနာမ္္                               ၆။ အသွ်င္အႆဇိ
၇။ အသွ်င္နာလက                                        ၈။ အသွ်င္ယသ
၉။ အသွ်င္၀ိမလ                                    ၁၀။အသွ်င္သုဗာဟု
၁၁။ အသွ်င္ပုဏၰဇိ                                        ၁၂။ အသွ်င္ဂ၀မၸတိ
၁၃။ အသွ်င္ဥရုေ၀လကႆပ                            ၁၄။အသွ်င္နဒီကႆပ
၁၅။အသွ်င္ဂယာကႆပ                                 ၁၆။ အသွ်င္ပဟာကႆပ
၁၇။ အသွ်င္မဟာကစၥည္း                                ၁၈။ အသွ်င္မဟာေကာ႒ိက
၁၉။ အသွ်င္မဟာကပၸိန                                  ၂၀။ အသွ်င္မဟာစုႏၵ
၂၁။အသွ်င္အႏုရုဒၶါ                                        ၂၂။ အသွ်င္ကခၤါေရ၀တ
၂၃။ အသွ်င္အာနႏၵ                                        ၂၄။ အသွ်င္နႏၵက
၂၅။ အသွ်င္ဘဂု                                          ၂၆။ အသွ်င္နႏၵိယ
၂၇။ အသွ်င္ကိမိလ                                       ၂၈။ အသွ်င္ဘဒၵိယ
၂၉။ အသွ်င္ရာဟုလာ                                    ၃၀။ အသွ်င္သီ၀လိ
၃၁။ အသွ်င္ဥပါလိ                                        ၃၂။ အသွ်င္ဒဗၺ
၃၃။ အသွ်င္ဥပေသန                                    ၃၄။ အသွ်င္ခဒိရ၀နိယေရ၀တ
၃၅။ အသွ်င္မဟာပုဏၰ                                  ၃၆။ အသွ်င္စုဠပုဏၰ
၃၇။ အသွ်င္ေသာဏေကာဋိကဏၰ                    ၃၈။ အသွ်င္ေသာဏေကာဠိ၀ိသ
၃၉။ အသွ်င္ရာဓ                                        ၄၀။ အသွ်င္သုဘူတိ

                               လက္၀ဲရံ ရဟႏၲာ မေထရ္ (၄၀)
၁။ အသွ်င္ မဟာေမာဂၢလႅာန္ (အဂၢသာ၀က)           ၂။ သွ်င္အဂၤုလိမာလ
၃။ အသွ်င္၀ကၠလိ                                            ၄။ အသွ်င္ကာဠဳဒါယီ
၅။ အသွ်င္မဟာဥဒါယီ                                      ၆။ အသွ်င္ပိလိႏၵစၧ
၇။ အသွ်င္ေသာဘိတ                                      ၈။ အသွ်င္ကုမာရကႆ
၉။ အသွ်င္ရ႒ပါလ                                        ၁၀။ အသွ်င္၀ဂႋသ
၁၁။ အသွ်င္သဘိယ                                     ၁၂။ အသွ်င္ေသလ
၁၃။ အသွ်င္ဥပ၀ါန                                       ၁၄။ အသွ်င္ေမဃိယ
၁၅။ အသွ်င္သာဂတ                                     ၁၆။ အသွ်င္နာဂိတ
၁၇။ အသွ်င္လကု႑ကဘဒၵိယ                         ၁၈။ အသွ်င္ပိေ႑ာလဘာရဒြါဇ
၁၉။ အသွ်င္မဟာပႏၴက                                 ၂၀။ အသွ်င္စူဠပႏၴက
၂၁။ အသွ်င္ဗာကုလ                                     ၂၂။ အသွ်င္ေကာ႑ဓာန
၂၃။ အသွ်င္ဒါရုစီရိယ                                    ၂၄။ အသွ်င္ယေသာဇ
၂၅။ အသွ်င္အဇိတ                                        ၂၆။ အသွ်င္တိႆေမေတၱယ်
၂၇။ အသွ်င္ပုဏၰက                                       ၂၈။ အသွ်င္ေမတၱဂူ
၂၉။ အသွ်င္ေဓာတက                                    ၃၀။ အသွ်င္ဥပသိ၀
၃၁။ အသွ်င္နႏၵ                                            ၃၂။ အသွ်င္ေဟမက
၃၃။ အသွ်င္ေတာေဒယ်                                  ၃၄။ အသွ်င္ကပၸ
၃၅။ အသွ်င္ဇတုကဏိၰ                                    ၃၆။ အသွ်င္ဘျဒာ၀ုဓ
၃၇။ အသွ်င္ဥဒယ                                         ၃၈။ အသွ်င္ေပါသာလ
၃၉။ အသွ်င္ပိဂႋယ                                         ၄၀။ အသွ်င္ေမာဃရာဇ

သာ၀ကေဗာဓိဆု


                                       သာ၀ကေဗာဓိဆု
          ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံ၌ျဖစ္ေစ သာ၀ကတစ္ပါးပါး၏ အထံ၌ျဖစ္ေစ သစၥာေလးပါး ကမၼ႒ာန္း တရားကို ာကားနာရၿပီးမွ အရဟတၱမဂ္ကို ရရိွကုန္ေသာ သာ၀ကေဗာဓိဆုကို ပန္ဆင္သည့္ ဘုရားရွင္၏ တပည့္သား သာ၀ကတို႔အျဖစ္၌လည္း (၁) အဂၢသာ၀က=တပည့္အမ်ားတြင္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္ေသာ သာ၀က၊ (၂) မဟာသာ၀က=တပည့္သာ၀ကႀကီး၊ ပကတိသာ၀က=ရိုးရိုးတပည့္သာ၀က ဟူ၍ သံုးမ်ဳိးရိွေပသည္။
         ထိုသံုးမ်ဳိးတို႔တြင္ (၁) အဂၢသာ၀ကသည္ တသေခၤ်ႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္ရ၏။ ယခုေဂါတမရွင္ေတာ္ ဘုရားလက္ထက္၌ အသွ်င္သာရိပၾတာႏွင့္ အသွ်င္မဟာေမာဂၢလႅာန္တို႔ ေပတည္း။ (၂) မဟာသာ၀ကသည္ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္ရ၏။ ယခု ေဂါတမဘုရားလက္ထက္၌ အသွ်င္မဟာကႆပ စေသာ အသီတိ မဟာသာ၀က ၈၀ တို႔ေပတည္း။ ထိုျပင္ (ခဂၢ၀ိသာဏသုတ္ အ႒ကထာအရ) ဘုရားရွင္၏ မယ္ေတာ္ ခမည္းေတာ္ အလုပ္အေကၽြး သားေတာ္တို႔သည္လည္း ကမၻာ တစ္သိန္းထက္မနည္း ပါရမီျဖည့္ရေၾကာင္းကို အထူး မွတ္သာသင့္ေပသည္။
       ပကတိသာ၀ကတို႔ကား ကာလအပိုင္းအျခား မရိွေခ်။ ၀ဋ္မွလြတ္ရာ (မဂ္ဖိုလ္) ကို ေတာင့္တ၍ အမွတ္မထား တပါးပါးေသာ ဘ၀ကာလမ်ားက စ၍ ျဖည့္က်င့္ ဆည္းပူးခဲ့ေသာ ပါရမီ အေဆာက္အဦးႏွင့္ ျပည့္စံုလွ်င္ ပကတိသာ၀ကဥာဏ္ကို ရႏိုင္ေလသည္။
          အမွတ္မထား တစ္ပါးပါးေသာ ဘ၀ကာလဟူသည္ ကမၻာ အရာအေထာင္ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သတိျပဳသင့္၏။ အတၳသႏၵက သပရိ၀ါရိယ စေသာေထရ္တို႔သည္ ကမၻာတစ္သိန္းထက္၌ ပြင့္ေတာ္မူသည့္ ပဒုမုတၱရဘုရားလက္ထက္မွ စ၍၎၊ အႏုေလပဒါယကေထရ္သည္ တစ္သေခၤ်ႏွင့္ ကမၻာသစ္သိန္းထက္၌ ပြင့္ေတာ္မူသည့္ အေနာပဒႆီဘုရားလက္ထက္မွ စ၍၎၊ ဧကပသာဒနိယေထရ္သည္ တရာ့တဆယ့္ရွစ္ (၁၁၈) ကမၻာထက္၌ ပြင့္ေတာ္မူသည့္ အတၳဒႆီ ဘုရားလက္ထက္မွ စ၍၎၊ သူစိဒါယကေထရ္သည္ ကမၻာသံုးေသာင္းထက္၌ ပြင့္ေတာ္မူသည့္ သုေမဓာဘုရားလက္ထက္မွ စ၍၎၊ ပါရမီမ်ား ျဖည့္ခဲ့ၾကေၾကာင္း ဆိုင္ရာ ေထရာပဒါန္၌ ပါေလသည္။
        ဤကဲ့သို႔ အဂၢသာ၀က မဟာသာ၀က ပကတိသာ၀ကတို႔၏ ဆုေတာင္ ဆုယူ ျပဳပံုမ်ား ပါရမီျဖည့္က်င့္ ပံုမ်ား ထို႔အျပင္ ထူးျခား ဆန္းၾကယ္ေသာ အျဖစ္ေတာ္မ်ား (ပညာၾကီးမားေသာ အသွ်င္သာရိပုၾတာ မေထရ္ စသည္တို႔၏ အျဖစ္မ်ဳိး) သံေ၀ဂရဖြယ္ အျဖစ္ေတာ္မ်ား (ဥာဏ္ေလးသူကုိ ေျပာင္ေလွာင္ခဲ့မိ သျဖင့္ ပစၦိမဘ၀တြင္ ဥာဏ္ႏုန္႔ေႏွး ထိုးမႈိင္ရေသာ အသွ်င္စူဠပႏၱက အျဖစ္မ်ဳိး) သက္ေတာ္ ႏုႏုနယ္နယ္ျဖင့္ ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူေသာ အျဖစ္ေတာ္မ်ား (မိလိႏၵပဥွာတြင္ ၇-ႏွစ္ေအာက္ ရဟႏၱာမျဖစ္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ၄-ႏွစ္သားအရြယ္ ရဟႏၱာျဖစ္ေသာ ဧကဒီပိယေထရ္  ၅-ႏွစ္သားအရြယ္ ရဟႏၱာျဖစ္ေသာ ပဥၥသီလသမာဒါနိယေထရ္ႏွင့္ ပဒုမေထရ္ တို႔၏ အျဖစ္မ်ဳိး) စေသာ မွတ္သားဖြယ္ရာတို႔ကို အပဒါန္ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္ (ပထမအုပ္) တါင္ ဖတ္ရူ ေတြ႔ျမင္ရမည္ ျဖစ္ေပသည္။
ထို႔ျပင္ ယခုေဂါတမျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္တြင္ လက္၀ဲရံ လက္်ာရံ အရွင္ျမတ္မ်ားႏွင့္တကြ ဧတဒဂ္ရ ေထရာ ေထရီမ်ားကို သိလြယ္ မွတ္လြယ္ၾကေစရန္ႏွင့္ သဒၶါေစတနာပြားမ်ားႏိုင္ၾကေစရန္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

အေျခခံ ဘာသာေရး အေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ တစ္ပိုင္းတစ္စမ်ား


                                              အေျခခံ ဘာသာေရး
        ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ သတၱ၀ါတို႔၏ ခ်မ္းသာဖို႔ အက်ဳိးငွာ ပြင့္ေတာ္မူလာ၏။ ခ်မ္းသာ ဟူရာ၌ ေနာက္ဘ၀ေရာက္မွ ရရိွမည့္ခ်မ္းသာမ်ဳိးသာမက ဤဘ၀၌ပင္ ရႏိုင္ေသာ ခ်မ္းသာမ်ဳိးလည္း ပါ၀င္ပါသည္။

           ၂။ ေခတ္လူအခ်ဳိ႕က ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ တရားေတာ္သည္ ဟိုဟာ မလုပ္ရ သည္ဟာ မလုပ္ရ ဟူေသာ္ ပညတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ လူတို႔ကုိ မတတ္ၾကြေစဘဲ ထံုထိုင္းဖ်င္းအ ေအာက္က်ေနာက္က် ျဖစ္ေစ၏ ဟု ယူဆ၍ တိုင္းျပည္ထူေထာင္ရာတြင္ ဗုဒၶတရားေတာ္ကို ဖယ္ၾကဥ္လိုၾကသည္။

      ၃။ ထိုသူတို႔အား ဗိမိၺသာရမင္း ဓမၼာေသာကမင္း ဒု႒ာဂါမဏီအဘယမင္းတို႔ႏွင့္ သီဟစစ္သူႀကီး မင္းႀကီးရန္ေနာင္စေသာ ဗုဒၵဘာသာေခါင္းေဆာင္တို႔ကို ညႊန္ျပလိုပါသည္။
      
      ဗိမၺိသာရမင္း    ။ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးသည္ မိမိကုိယ္တိုင္ ေသာတာပန္ျဖစ္ၿပီးလွ်င္ ဘုရားရွင္ကို ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ ကုိးကြယ္ကာ ႀကီးစြာေသာ စစ္တပ္ျဖင့္ တိုင္းျပည္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ပါသည္။

         ထိုမင္းလက္ထက္၌ …….
                    က။ သူပုန္္ထေသာေၾကာင့္ စစ္တပ္ကုိ လႊတ္ရေသာ ကိစၥ

             ခ။ သူပုန္အႏိွမ္သြားခါနီးမွ ရဟန္းျပဳၾကေသာ စစ္သားအခ်ဳိ႔႕၏ မတရားမႈေၾကာင့္ ဥပေဒျပဳရေသာ ကိစၥ။

        ဂ။ အခါႀကီး ေန႔ႀကီးမ်ား၌ သားငါးမသတ္ရ ဟု ေၾကြးေၾကာ္ရေသာကိစၥ (ဤကိစၥကုိေထာက္ထား၍ ေန႔ႀကီး ရက္ႀကီးမဟုတ္ေသာေန႔မ်ား၌ သားငါးႏွင့္စပ္၍                   ျဖစ္ပ်က္ပံုကို စဥ္းစားႏိုင္သည္။) ဤကိစၥမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရသည့္အျပင္ ..

              ဃ။ တရားသူႀကီးတို႔က ရာဇ၀တ္သားကို တံက်င္လွ်ဳိ၍ သတ္ရမည္ဟု အမိန္႔ခ်ေသာေၾကာင့္ ကာက၀လိႅယဇာတ္ ဟုသိေနၾကေသာ ကာဠ၀လိယ ဇာတ္လည္ ထိုဗမိၺသာရမင္း၏ လက္ထက္မွာပင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
      
      ဒု႒ဂါမဏိမင္း    ။ ဒု႒ဂါမဏိ အဘယမင္းကား မိမိကုိင္ေနက် လွံထိပ္၀ယ္ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ ဓာတ္ေတာ္ကို ဌာပနာထားေလသည္။ ထိုမင္းသည္ သာသနာ့ အေဆာက္အအံုေတြကို ဖ်က္ဆီးေနေသာ သာသနာ့ရန္သူမ်ားကို စစ္ထြက္ခါနီး၀ယ္ အရြယ္ေကာင္းေသာ ရဟန္္းေတာ္ငါးရား တို႔ကို ပင့္၍ သြားေလသည္။

         ထိုအခါ၌ အျမဲဓိ႒ာန္ေသာ ေဆာင္ပုုဒ္ကား………………

ငါတြက္ျမားေျမာက္ ခ်မ္းသာေရာက္ဖို႔
ခုေလာက္ႀကိဳးကုတ္ အားမထုတ္ဘူး
ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာ၏
ရွည္ၾကာအဓြန္႔ ေရာင္လွ်ံကြန္႔ဖို႔
စြန္႔စြန္႔စားစား ငါႀကိဳးစားသည္
ငါ့အား စိတ္၀ယ္အျမဲတည္း။

      ဓမၼေသာကမင္း  ။ ဓမၼာေသာကမင္းကား ဗုဒၶတရားတာ္ကို ယံုၾကည္၍ သာသနာျပဳမင္း ျဖစ္ေသာအခါ လူႏွင့္ဆိုေသာ ကိုယ္က်င္းတရားကို အႏွံ႕အျပား ေက်ာက္တိုင္စိုက္ေစၿပီးခါမွ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ရာ၀ယ္ ေရွးကထက္ လြယ္ကူေၾကာင္းကို ေတြ႔ရပါသတဲ့။

   စစ္သူႀကီးႏွင့္မင္းႀကီး  ။ သီဟ မည္ေသာစစ္သူႀကီးကား မိမိက ေသာတာပန္ျဖစ္ေသာ္လည္း စစ္ေသနာပတိအျဖစ္ျဖင့္ စစ္တပ္ကို ဦးစီးခဲ့သည္။ မင္းႀကိးရန္ေနာင္၏ သာသနာဖ်က္သူပုန္မင္းကိုု ဘာသာ၀င္မွဴးမတ္မ်ားႏွင့္ အတူႏိွမ္နင္း၍ ဗုဒၶဘာသာကို ကယ္တင္ခဲ့ျင္းမွာလည္း ရာဇ၀င္ အထင္အရွားပင္တည္။
                       ဤသို႔ ေရွးဘာသာ၀င္တို႔၏ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္၍ အလုပ္လုပ္ပံုကို ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ ေရွးေရွးဓမၼသတ္ ဥပေဒအတိုင္း အုပ္ခ်ဳပ္ရာ၌လည္းေကာင္း ကယ္တင္မႈလုပ္ရာ၌လည္းေကာင္း ဗုဒၵဘာသာက အေႏွာင့္အယွက္ မေပးခဲ့ေၾကာင္းကို ေတြ႔ရပါသည္။

                    ၄။ ေခတ္လူအခ်ဳိ႕ကား ဗုဒၶတရားေတာ္သည္ ေလာကီဘက္က တိုးတက္ေနေသာ ယခုကမၻာ၀ယ္ လိုက္၍မမီႏိုင္ေတာ့ ဟု ယူဆၾကသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ တရားေတာ္တြင္ မည္သည့္တရားက ေလာကီႀကီးပြားေရးကို တားျမစ္ပါသနည္း။ မဂၤလာတရား ဟူသည္ ခုဘ၀ ေနာက္ဘ၀ ႏွစ္ဌာနလံုး၌ပင္ ႀကီးပြားခ်မ္းသာေၾကာင္းတရား ျဖစ္သည္။ ထိုမဂၤလာတရားေတာ္တြင္………………..
က။ ဗာဟုႆစၥဥၥ အၾကားအျမင္အေတြ႕ အၾကံဳမ်ားရျခင္း ဟု ပါရိွ၏။ ယခုေခတ္္ သုေတသန လုပ္ျခင္းမ်ဳိးပင္တည္း။ ထိုဗာဟုႆစၥဥၥ မဂၤလာသည္ မည္၍ မည္မွ်သာ သုေတသနလုပ္မည္ ဟု ကန္႔သတ္ခ်က္မရိွရကား သုေတသန လုပ္ရာ၌ ေခတ္အလိုက္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္္႔ လုပ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိသာပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုအခါ ေကာင္းကင္၌ ၿဂိဳဟ္တုလႊတ္၍ သုေတသနျပဳျခင္း ေျမေရတို႔၌ သုေတသနျပဳျခင္းမ်ားသည္ ဗာဟုႆစၥဥၥ မဂၤလာပင္ ျဖစ္သည္။

     ခ။ သိပၸဥၥ သိပၸံပညာ အျဖာျဖာကို တတ္ရျခင္း ဟုလည္းပါရိွသည္။ ထိုသိပၸံပညာတတ္ေျမာက္ျခင္း မဂၤလာ၌လည္း မည္သည့္ သိပံၸပညာ ဟုပိုင္းျခားကန္႔သက္ခ်က္မရိွ ေခတ္အလုိက္ ေပၚေပါက္လာေသာ ပညာအရပ္ရပ္ကိုပင္ တတ္ေျမာက္ရျခင္းဟု ေဟာေတာ္မူလိုရင္း ျဖစ္သည္။

     ၅။ ဗုဒၶျမတ္စြာ တရားေတာ္သည္ ေလာကႀကီးပြားေရးကို မတားျမစ္သည့္အျပင္ စနစ္တက်အားေပးေသာ တရားျဖစ္ေၾကာင္းကို ေနာက္လာမည့္ ႀကီးပြားေရးတရားမ်ားျဖင့္ သိႏိုင္ပါလိမ့္မည္။

      ၆။ ထိုကဲ့သို႔ ယခုဘ၀ႀကီးပြားေရးကို အားေပးရံုသာမက သတိၱႏွင့္ဇဲြကိုလည္း အျမဲအားေပးရာ ေရာက္ပါသည္။ ထင္ရွားေစဦးအံ့ … ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ား၌ အေလာင္းေတာ္ဘ၀တုန္းက (အမ်ားသိျဖစ္ေသာ မေဟာ္ဓာတို႔လို ဘ၀တုန္္းက) မေၾကာက္မရံြ႕ ရဲ႕၀ံ့ေသာသတိၱ ေနာက္မဆု္ေသာ လံု႔လ၀ီရိယဇဲြတို႔ကို ၾကားဖူးေနရေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း အမရာေဒ၀ီ မဒၵီမိဖုရားတို႔လိမၼာပံု သတိၱရိွပံုကို ၾကားေနရေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ထိုအလိမၼာ ထိုသတိၱမ်ား ကူးစက္ေနရကား ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးတို႔၌ အလိမၼာႏွင့္ ဇဲြသတိၱမွာ အျခားဘာသာ၀င္မ်ားထက္ မ်ားေသာအားျဖင့္ သာတတ္ပါသည္။

     ၇။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ အားအရဆံုးသတိၱကား အေကာင္းအဆိုး ေလာကဓံႏွစ္မ်ဳိးႏွင့္ ေတြ႕ၾကံဳလာလွ်င္ ခံႏိုင္ျခင္း ေသရမည္ကုိ လြန္လြန္္ကဲကဲ မေၾကာက္တတ္ျခင္းတည္း။ ထိုသို႔ သတိၱရိွျခင္းမွာလည္း မိမိ၌ရိွေသာ သီလ ဒါနကို အားကိုးသည့္အျပင္ အားလံုးအရာ၀တၳဳ ရုပ္နာမ္အစုသည္ ပ်က္စီးရမည့္ အနိစၥတရားခ်ည္းသာ ျဖစ္၏ ဟုၾကားသိေနရေသာ မိရိုးဖလာဘာ၀နာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္၏။
           ဤသို႔လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္သူသည္ တရားျပည့္၀ေလ သတၱိထက္ေလ ျဖစ္ရကား ဗုဒၶ တရား ေတာ္သည္ အေလ်ာ့ဘက္ အေပ်ာ့ဘက္ကို အားမေပးဘဲ စာရိတၱႏွင့္တကြ အတင္းဘက္ အတိုး ဘက္ကိုသာ အားေပးပါသည္။

            သို႔ပါလ်က္ ဗုဒၶ၏အလိုေတာ္ကို မသိေသာလူအမ်ားသည္ မိခင္ျဖစ္ေသာ ဗုဒၶတရားေတာ္ကို ေက်ာ္၍ ေဒြးေတာ္၀ါဒတို႔ျဖင့္ လြတ္လပ္ၿပီးႏိုင္ငံကို ထူေထာင္လာခဲ့ၾကရာ ယခုတိုင္ေအာင္ အသားမက်ေသးဘဲ စာရိတၱပ်က္မႈတည္းဟူေသာ ဆူေျငာင့္ေတြသာ ျပန္္႔ၾကဲ၍ ေနပါေတာ့သည္။